Γιατί πάλι; Γιατί σε μένα; Φοβάμαι να κανονίσω εκείνη την εκδρομή, αν με πιάσει ημικρανία; Πως θα πάω πάλι αύριο στη δουλειά με τέτοιο πόνο;
Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα βασανίζουν ανθρώπους που πάσχουν από ημικρανία.
Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι πάνω από το 50% του πληθυσμού της πάσχει από κάποια μορφή κεφαλαλγίας. Όσο για την ημικρανία, υπολογίζεται ότι υπάρχουν ένα εκατομμύριο ασθενείς, εκ των οποίων οι 650-750 χιλιάδες είναι γυναίκες. Ο πόνος εκδηλώνεται με μια αίσθηση παλμικότητας στη μια ή και στις δυο πλευρές του κεφαλιού και μπορεί να διαρκέσει από 4 μέχρι 72 ώρες. Κάποια άλλα συμπτώματα της ημικρανίας είναι η μη ανοχή του φωτός, των οσμών και των ήχων, η ναυτία και η τάση προς εμετό.
Πριν την εκδήλωση της ημικρανία – μερικές ώρες ή μέρες πριν, παρατηρείται συχνά ένα σύνολο συμπτωμάτων, γνωστών με το όνομα “αύρα”. Πρόκειται για οπτικά συμπτώματα: θόλωση, αστεράκια και για αισθητηριακά συμπτώματα, όπως μούδιασμα ή δυσκολία άρθρωσης. Επίσης, το άτομο που “πάσχει” από ημικρανίες, ενδέχεται να νιώσει πριν την εμφάνιση της ημιρανίας: εκνευρισμό, τάση για τσιμπολόγημα, χαμηλή διάθεση ή γαστρεντερικές ενοχλήσεις: δυσκοιλιότητα, διάρροια.
Οι δυσκολίες συνεχίζονται και μετά το πέρας της ημικρανίας, καθώς το άτομο συνήθως νιώθει: απώλεια όρεξης, υπνηλία, κόπωση και αυχενικό πόνο.
Παρακάτω ακολουθεί ένα βίντεο που εξηγεί πως γίνεται η διάγνωση και η θεραπεία της ημικρανίας, τι εξετάσεις πρέπει να γίνουν, ποιές τροφές να αποφεύγουμε και τι θεραπείες υπάρχουν.
Διατήρησε την αισιοδοξία και την υπομονή σου. Τη στιγμή που εκδηλώνεται η ημικρανία, μην πιέζεις τον εαυτό σου, μην σκέφτεσαι “γιατί πάλι;”. Καταλαβαίνω βιωματικά τον πόνο σου και την απόγνωση σου, καθώς υποφέρω και εγώ από ημικρανίες. Όμως, δεν έχει νόημα να βασανίζεις τον εαυτό σου με αρνητικές σκέψεις. Είναι καλύτερο να σταματήσεις, να “αδειάσεις το μυαλό σου”, να πας σε ένα ήσυχο και σκοτεινό δωμάτιο και να χαλαρώσεις, δείχνοντας συμπόνια στον εαυτό σου και σκεπτόμενος/η πως η ημικρανία σου θα περάσει – δεν θα διαρκέσει παντοτινά.. ακόμα κι αν χρειαστεί να πάρεις μια ντουζίνα χάπια…κάποια στιγμή θα περάσει, δεν είναι στο χέρι της!
Καλή δύναμη!!!
Πηγή άρθρου:http://exelixi–psychotherapeia.blogspot.gr/2012/08/blog-post_22.html